ارائه مدلی دو سطحی برای تعیین سیاستهای بهینه نهادهای عمومی جهت بازیافت زباله

امروزه وخامت روز افزون شرایط محیط زیست مانند کاهش منابع مواد خام، سریز شدن مکان های ضایعات و افزایش سطح آلودگی، به صورت چالشی برای بشر در آمده است. لذا در قرن حاضر مدیریت پایدار ضایعات جامد شامل جمع آوری زباله، بازیافت، انهدام آنها به صورت یک ضرورت اجتناب ناپذیر در آمده است؛ به طوری که انتخاب استراتژی های مدیریتی مناسب در قبال این مساله می تواند ما را در رسیدن هر چه بهتر به اهداف پیش رو کمک کند.به لحاظ سلسله مراتب تصمیم گیری و جایگاه حقوقی دولت ها و دیگر نهادهای عمومی، تصمیم گیری بخش عمومی یک نوع تقدم زمانی به تصمیم گیری های خصوصی دارد و در یک ساختار برنامه ریزی دو سطحی بر اهداف هم تاثیر می¬گذارند. محور اصلی پژوهش جاری این است که سیاست های حمایتی بخش عمومی شامل میزان اعطای یارانه و اخذ مالیات و نیز وضع محدودیت های در خصوص میزان بازیافت زباله باید به چه صورتی باشد تا در یک شبکه شهری شرکت های خصوصی ضمن مکان یابی بهینه برای جمع آوری زباله ها، مدیریت عملیات جمع آوری شامل مسیریابی کامیون های جمع آوری را بصورت بهینه طراحی کرده و البته میزان قابل قبولی از زباله های شهری را بازیافت نمایند.از منظر برنامه ریزی ریاضی، مسئله مورد نظر دارای دو تصمیم گیر مستقل، اما تأثیرگذار بر اهداف یکدیگر هستند که در قالبی سلسله مراتبی (ابتدا بخش عمومی و سپس بخش خصوصی) تصمیم گیری می کنند.روش حل ارائه شده برای هردو مدل حمایتی و قانونی روش فرا¬ابتکاری جستجوی ممنوعه می¬باشد.نتایج محاسباتی نشان می¬¬میدهد که برای نرخ جمع¬آوری ونسبت سوددهی یکسان دولت باید در مدل حمایتی سوبسید بیشتری را نسبت به مدل قانونی پرداخت کند. کلمات کلیدی: لجستیک معکوس، بازیافت زباله، برنامه ریزی دو سطحی، مسئله فروشنده دوره گرد، جستجوی¬ممنوعه