رساله حاضر ترجمه فصل های (4-6) از کتاب "مقدمه ای بر زبان" اثر فرامکین و رادمن است . در این پژوهش پس از مروری بر قواعد واجشناسی و معنی شناسی، الگوهیا جمله بندی بررسی شده و این نتیجه حاصل شده است که قواعد سازه ای برای بیان کل دانش نحوی گویندگان زبان کافی نیست بلکه قواعد گشتاری نیز مورد نیاز هستند این قواعد برای بیان ابهام جملات مورد نیاز هستند. ژرفساخت های ذهنی جملات بوسیله قواعد سازه ای تولید می...

در این رساله نخست طرحی کلی ولی نه چندان جامع از نظریه دستور تراتاشی [دستور زایشی] و سپس دستور شعر در زبان فارسی تحت بررسی قرار گرفته است . در بحث از تشبیه و استعاره و مجاز نظر پیشینیان پذیرفته شده، اما هر یک براساس دست آوردهای دانش زبانشناسی تعریف گردیده است . محدودیت هایی را که شاعر بر خود تحمیل می کند و با آنها فکر خویش را انتظامی دلخواه می بخشد نیز به بحث گذاشته شده است . در این رساله وظیفه ...

موضوع این رساله توصیف گروه اسمی فارسی از دیدگاه دستور زایشی - گشتاری و پایگاه نظری آن، مدل دستوری 1965 چامسکی است . این مدل دستوری تولید صورتهای زبان را از راه قواعد سازه ای ژرفساختی و قواعد گشتاری توجیه می کند. از این رو، در این رساله کوشش شده است که برهمین اساس تجزیه روساختی گروه اسمی فارسی و نیز قواعد سازه ای و گشتاری در ارتباط با الگوهای روساختی گروه اسمی ارائه شود. از این راه بسیاری از ظرا...

رساله حاضر پس از مروری کلی به نظریه دستور زایشی - گشتاری، جمله های زبان فارسی را از لحاش این نظریه به دو دسته عمده تک پایه و چندپایه متمایز می گرداند.

با آن که قرآن سیمای خود را در آین? دیده و دل بشریت، تصویر یک منادی وحدت و پیوند بخش جامع? انسانی فرا می نماید، حاشیه هایی پر چون و چرا از پارینه ترین روزگار از سوی مسلمانان، سای? سختْ سنگین خود را بر این کتاب آسمانی افکنده که یکی از آن ها، فراوانی و گوناگونی قرائات و اختلاف آن ها است. این پدید? ناخجسته در درازنای تاریخ، مباحثی تلخ و تند را در پی آورد و به گسستگی و درگیری مسلمانان انجامید؛ گسستگی...

رساله حاضر ترجمه کتاب "بحثی انتقادی در باره نظریات جدید زبانشناسی" است . این کتاب شامل 4 مقاله از چهار نویسنده است که به ترتیب عبارتند از: 1) "گزارش جاری در زبانشناسی" از چامسکی . در این مقاله وی پس از مروری بر دو نظریه دستورزبان فلسفی و دستورزبان توصیفی آنها را دو سنت عمده در نظریه زبانشناسی نو می شناسد و انتظار دارد که این دو سنت در عمل با هم ترکیب شده تا زمینه معنوی دستورزبان جهانی فراهم شود...

ساختارگرایی و ساختارشکنی به عنوان دو رویکرد تأثیرگذار به دنبال فرمالیسم در نقد ادبی قرن بیستم موفق شدند، از متن ادبی و ادبیات علمی مستقل بسازند. مهمترین اصحاب این دو رویکرد یاکوبسن، اشتروس، فوکو و ژاک دریدا بودند که نظریات آنها در کنار افرادی چون بارت و لاکان تحولی عظیم در نقد ادبی و حتی غیر ادبی ایجاد نمود. علاوه بر شناخت آراء و نظریات ساختارشکنان و ساختارگرایان پیشرو و طلیعه دار در این دو ...