بررسی اثر پوتریسین در جنین زایی سوماتیک یونجه با استفاده از تکنیک tcl

در این تحقیق اثر غلظتهای مختلف پوتریسین بر روی جنین زایی سوماتیک در دو رقم یونجه (کریساری و یزدی) با استفاده از روش tcl بررسی شد. در مرحله اول برای تهیه ریزنمونه، بذور استریل دو رقم یونجه به صورت جداگانه در محیط کشت sh کشت شدند و پس از یک هفته قطعات هیپوکوتیل دانه رستها در اندازه های کوچک به ضخامت 5/0-1 میلیمتر و به صورت عرضی (ttcl) برش داده شدند. سپس ریزنمونه ها روی محیط کشت sh حاوی غلظتهای مختلف 2,4-d (0، 5/0 و 1 میلی گرم بر لیتر) و دی آمین پوتریسین (0، 2/0، 4/0، 6/0، 8/0 و 1 میلی مولار) به منظور کالوس زایی و جنین زایی کشت شدند. برای رشد بهتر جنین های سوماتیکی نمونه ها به محیط sh شامل 5 میلی گرم بر لیتر 2,4-d انتقال داده شدند. در مرحله بعد کالوسهای دارای جنین برای رشد و نمو جنین ها به محیط بلایدز (boi2y) فاقد هورمون انتقال یافتند. سپس نمونه ها برای جوانه زنی و رشد گیاهچه در محیط ½ ms حاوی 5/0 میلی گرم بر لیتر ga3 کشت شدند و سرانجام گیاهچه های رشد یافته به گلدان منتقل گشتند. نتایج حاصل نشان داد که کالزایی از ریزنمونه های tcl در محیط حاوی 2,4-d به صورت 100درصد انجام گرفت. درصد جنین زایی و باززایی در تیمارهای حاوی پوتریسن نسبت به نمونه شاهد بالاتر بود و بالاترین درصد جنین زایی (154/43%) در محیط دارای 1 میلی گرم بر لیتر 2,4-d و 1 میلی مولار پوتریسین به دست آمد. این نتایج به روشنی نشان داد که پوتریسین اثر مثبتی در طول جنین زایی سوماتیک در یونجه دارد.