تحلیل فضایی و سنجش عوامل موثر بر رفاه شهری(مطالعه موردی: کلانشهر شیراز)

هدف برنامه یزی شهری نیل به رفاه شهری است و سنجش شاخص ای موثر بر این مهم وظیفه ای اساسی برای پژوهشگران شهری محسوب می¬شود. از آنجایی که داشتن رفاه در هر جامعه ای باعث ایجاد آرامش خاطر و عزت نفس، بالا رفتن ضریب بهره ری، ایجاد امنیت اقتصادی، تحقق عدالت اجتماعی و غیره می¬شود، به همین خاطر پرداختن به رفاه و عوامل تأثیرگذار بر آن ضروری است. روش مطالعه در پژوهش حاضر ترکیبی از روش¬های همبستگی و علی است. با استفاده از شاخص ای کمی دالتون، هیرشمن، تیل، تابع رفاه اجتماعی، تمرکز وگستاف، تمرکز پاسی و فون دورسلر، پاندی و ناتوانی، کلارک و سن به تحلیل روند رفاه در کلانشهر شیراز پرداخته شده است. با استفاده از شاخص سن به بررسی مولفه ای تأثیرگذار بر رفاه پرداخته شده است و تحلیل¬ها با استفاده از نرم فزارهایeviwes ، stata و arcgis عملی شده است. نتایج مطالعه نشان می هد که گروه سوم هزینه یعنی مسکن، آب، سوخت و روشنایی منزل مسکونی بیش از سایر گروهها رفاه خانوارها را تحت تأثیر خود قرار داده است و پس از گروه مسکن، گروه اول هزینه یعنی مواد خوراکی بیش از سایر گروهها رفاه خانوارها در کلانشهر شیراز را تحت تأثیر خود قرار داده است. گروه هفتم هزینه یعنی تفریح و خدمات فرهنگی کمترین تأثیر را در رفاه خانوارها داشته است.