شیوه زمانبندی چند بعدی در حل مساله زمانبندی پروژه با منابع محدود در محطیهای چند پروژه ای

مساله معروف زمانبندی پروژه با منابع محدود (rcpsp) یک مساله بهینه سازی در نظر گرفته می شود. روشهای دقیق، (فرا)ابتکاری متنوعی برای حل این گونه مسائل ارائه شده است. در ادبیات موضوع، مطالعات نسبتأ اندکی در زمینه میزان تأثیر بعد (جهت) زمانبندی صورت گرفته است. در این رساله این که چگونه با افزایش بعد شیوه های زمانبندی، عملکرد شیوه های زمانبندی افزایش خواهد یافت، شرح داده خواهد شد. لذا به منظور حل مسائل زمانبندی پروژه با منابع، شیوه زمانبندی جدیدی که مبتنی بر تولید زمانبندی در سه جهت مختلف است، معرفی شده است. نتایج عددی و نیز محاسبات نظری، حاکی از عملکرد بهتر این شیوه زمانبندی سه جهته (trdss) در مقایسه با دیگر روشهای ساختگرا نظیر پیشرو، پسرو و حتی شیوه زمانبندی دو جهته است. همچنین با توجه به نتایج عددی حاصل از اعمال این شیوه بر روی مسائل زمانبندی مختلف، می توان گفت که عملکرد شیوه زمانبندی سه جهته نسبت به شیوه های زمانبندی دیگر بدون در نظر گرفتن نوع قاعده اولویت بکار رفته، با افزایش تعداد فعالیتها و نیز کاهش استحکام منابع بهتر می شود. در ادامه یک روش دقیق ترکیبی جدید برای حل دقیق مسائل زمانبندی پروژه با منابع محدود که بر مبنای روش شاخه و کران است معرفی شده است. در این روش از مکانیسم جدید lam و همچنین از الگوریتم ابتکاری ژنتیک که با شیوه زمانبندی سه جهته به منظور زمانبندی فعالیتها تجهیز شده است، استفاده شده است. سه قاعده هرس مجموعه تأخیری مینیمال، هسته زمانی و انتقال به چپ به منظور هرس گره های میانی درخت شمارشی مورد استفاده قرار گرفته است. روش پیشنهادی بر روی مجموعه مسائل نمونه ای که تعداد فعالیتهای هر یک از آنها بین 30 الی 120 فعالیت و تعداد منابع هر یک بین 1 الی 6 نوع منبع متغیر می باشند، آزمون شده است. در ادامه به بررسی شرایط و معیارهایی پرداخته شد که تحت آن شرایط، احتمال محاسبه جوابهای با کیفیت بالاتر (کاهش بیشتر طول عمر پروژه) توسط شیوه زمانبندی چند جهته (چند بعدی) بیشتر می شود. در پرتو این مطالعات، دو معیار منبع محور جدیدی که اولی به بررسی تعداد سرریز منابع و دومی به محاسبه میزان کل سرریز منابع در مسائل زمانبندی می پردازد، پیشنهاد گردید. نتایج عددی نیز گویای این واقعیت است که با افزایش تعداد و میزان کل سرریز منابع تفاوت عملکردی شیوه زمانبندی سه جهته در مقایسه با شیوه-های با بعد کمتر، افزایش می یابد. با توجه به این که روش تراز کردن در بسیاری از الگوریتم ها مورد استفاده قرار می گیرد، نشان داده شد که نسخه تنظیم شده trdss از عملکرد بهتری نسبت به روش تراز دو طرفه برخوردار است. در انتها مسائل زمانبندی با منابع محدود در محیطهای چند پروژه ای (rcmpsp) در محیط ایستا مورد مطالعه قرار گرفت. در حالت کلی دو رویکرد تحت عناوین تک پروژه ای و چند پروژه ای برای حل مسائل rcmpsp وجود دارد. در این رساله با توجه شیوه زمانبندی چند بعدی، رویکرد جدید تلفیقی تحت عنوان ip پیشنهاد شد. همچنین میزان کل سرریز منابع (tao)، برای محیطهای چند پروژه ای تعمیم داده شد. رویکرد ip قبل از شروع فرایند زمانبندی بر اساس شیوه trdss، پروژه ها را بر اساس معیار منبع محور tao ، اولویت بندی و سپس ترکیب می کند. همچنین بر اساس پارامتر کنترلی سرریز منابع، مولد جدیدی طراحی شده است که به صورت تصادفی به تولید مصادیقی در محیطهای چند پروژه ای می پردازد. تجزیه و تحلیل انجام شده نشان از تأثیر مثبت رویکرد ip با توجه به لحاظ نمودن تأخیر پروزه ها به عنوان ملاک ارزیابی روشها می باشد.