ارزیابی توانمندی ژئوتوریستی منطقه میانکاله و خلیج گرگان

چکیده: در طول دو دهه گذشته تلاش های بسیاری برای تکامل و پیشرفت کیفیت میراث های ژئومورفولوژیکی در زمینه های مختلف صورت گرفته است. همچنین توسعه صنعت توریسم در دهه-های اخیر سبب شده است تا توجه محقیقین به جنبه های مختلف آن معطوف گردد. مکان های ژئومورفولوژیک به عنوان چشم انداز ها و فرایند های ژئومورفولوژیکی می باشند که دارای ارزش اقتصادی- اجتماعی، فرهنگی، تاریخی، علمی، و زیبایی شناسی بوده و به واسطه ادراک انسان از عوامل اجتماعی، تاریخی، زمین شناسی و ژئومورفولوژیکی تعریف می شوند. بنابراین زیربنای همه کالاهای توریستی، همین چشم انداز ها و فرایند های ژئومورفولوژیکی هستند که تحت تأثیر این چهار معیار قرار دارند. در پژوهش حاضر از روش ارزش علمی و ارزش افزوده برای ارزیابی مکان های ژئومورفولوژیکی با هدف شناسایی پتانسیل های ژئوتوریستی منطقه استفاده شده است. این ارزیابی ها بر اساس معیار های ارزش علمی متشکل از معیار های حفاظتی، کمیابی، شاخص بودن، و ارزش جغرافیای دیرینه، و ارزش افزوده شامل معیار های اکولوژیکی، زیباشناسی، فرهنگی و اقتصادی صورت گرفته است. نتایج نشان داد از میان سایت های مورد مطالعه: (خلیج گرگان، شبه جزیره میانکاله و آشوراده)، شبه جزیره میانکاله با بیشترین امتیاز (ارزش علمی 75/0) و (ارزش افزوده 57/0)، بالاترین ظرفیت را در مقایسه با سایر سایت ها دارا است. همچنین اهمیت این مکان ها عمدتاً به دلیل بالا بودن ارزش علمی آنها نسبت به سایر معیار هاست.