بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و سرمایه روان شناختی در بین اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با سرمایه روانشناختی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد ه است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و ماهیتاً از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری آن کلیه ی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان(1392-1391) بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و طبق جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان(1970)، تعداد 254 نفر از اعضای جامعه انتخاب و به وسیله پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران(2007) پرسشنامه کیفیت زندگی کاری میرسپاسی (1376) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها در دو سطح توصیفی(فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و استنباطی( ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون دوگانه، آزمون t و آنالیز واریانس چندگانه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و سرمایه روانشناختی اعضای هیئت علمی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد( 05/0p< ). همچنین بین کیفیت زندگی کاری و چهار مولفه ی سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، خوش بینی، امیدواری و تاب آوری) در سطح ( 05/0p< ) رابطه ی معناداری وجود دارد و وجود رابطه معنادار چندگانه نیز بین کیفیت زندگی کاری و مولفه های سرمایه روانشناختی مورد تایید قرار گرفت.